این روزها زمان زیادی را در حین کار صرف گوش کردن به پادکستهای دکتر علی شکوری می کنم که عمدتا از برنامه کتاب باز و با همراهی سروش خان صحت به عاریت گرفته شده اند. امروز سئوالی را پرسید که پاسخش ذهنم را درگیر کرد، "اگر الآن این ساعت سرخ که توی سینه ما می تپد از حرکت بایستد، چند درصد این زندگی مال شما بوده است؟" براستی می توان به آن پاسخ داد؟ یا می ترسیم که پاسخ دهیم؟ یا شاید هم با این کلیشه دیرپا به استقبال آن می رویم که دست از رویا بردار و با واقعیت زندگی کن.
گاهی وقتها احساس می کنم با خودم روراست نیستم، بعد از خودم می پرسم چرا؟ پاسخی ساده در راه است، ترس. بعد می رسم به این سئوال که هویت چیست و چه فرآیندها و چه کارکردهایی هویت مرا تشکیل می دهند؟ آیا آنچه هویت مرا می سازد هویت دیگری را هم می سازد؟
درباره این سایت